Geweld met gebalde vuist

Gebalde vuist ontvouwen.

Geweld in een relatie komt nogal eens voor. Berouw komt na de zonde. Excuses volgen. Het zal nooit meer gebeuren. Na een tijdje keert hetzelfde patroon toch weer terug. Het blijkt moeilijk om dit patroon te doorbreken. Er ontstaat geen liefde met een gebalde vuist of fysiek geweld! Een gebalde vuist maakt meer kapot dan je lief is. Waar komt dan die angst, frustratie of woede vandaan die een gebalde vuist veroorzaakt. Leer met onderstaand stukje hoe je ontspannen je vuist ontvouwt tot een hand die liefdevol uitreikt zodat er weer ruimte is voor liefde.

Angst
Angst is een intuïtieve reactie en is een prachtig hulpmiddel om gevaar te herkennen soms ruim voordat het gevaar gezien wordt. Angst kan ook getraind/aangeleerd zijn op basis van ervaringen uit het verleden. Maar ook hier kun je stellen dat resultaten in het verleden geen garantie zijn voor de toekomst. Angst is altijd toekomst gericht. Je bent bang dat..…. er iets in de toekomst zal gaan gebeuren. Je voelt je angst, bent op je hoede en balt ongemerkt alvast je vuisten.

Frustratie
Frustratie of boosheid ontstaat omdat je een gelijksoortige situatie mogelijk al vaker hebt ervaren en je er kennelijk geen of te weinig invloed op uit kunt oefenen.

Woede
Woede ontstaat omdat jij geen uitzicht ziet voor een oplossing van deze situatie. Je voelt je machteloos. De frustratie of de vele angstige momenten uit het verleden herken je en dit wil je kost wat het kost voorkomen. Voordat je het weet is je vuist gebald en ben je op je hoede. Klaar om je te verdedigen of te vechten.

Gebalde vuist ontvouwen
Een gebalde vuist lijkt in 1^e instantie een natuurlijk proces geworden te zijn. Misschien denk je dat die gebalde vuist bij jou hoort. Dit is niet zo. Een open hand is namelijk een natuurlijk proces want na enige tijd ontvouwt de vuist zich ongemerkt tot een open hand. De hand ontspant zich om daarna te kunnen uitreiken. Interessant is het om te weten waardoor de vuist zich ontvouwde?
Bij constatering van een gebalde vuist is het zaak om jezelf af te vragen waardoor dit komt. Alleen jij kunt dit onderzoek voor jezelf doen.
Waar ben je bang, gefrustreerd, woedend of boos over?
Aan welke verwachting van jou werd niet voldaan? Wat is voor jou zo’n een belangrijk item waardoor je (onbewust) een gebalde vuist hebt gemaakt.
Waar was je bang voor wat er zou gebeuren?
Waar komt die angst, frustratie of woede eigenlijk vandaan?

Lichaamsgevoel
Als je op onderzoek uit gaat waarom de vuist gebald is (geweest) vraag jezelf dan af: Wat voor soort gevoel had ik? Waar voelde ik dit het meest in mijn lichaam (buik, keel, hart, borst)? Wat voor vorm had dit gevoel in mijn lichaam? Omschrijf dit voor jezelf eens. Is deze vorm puntig, scherp, hoekig, rond? Dit omschrijven is belangrijk om in de toekomst een opkomende gebalde vuist te herkennen en te voorkomen. Voel je in je lichaam de gebalde vuist opkomen, ga dan direct, voordat je boos wordt heel bewust over tot geweldloos communiceren.

Geweldloos Communiceren
“Geweldloze Communicatie” van Marshall Rosenberg sluit mooi aan bij het ontvouwen van een gebalde vuist. Kortweg komt het bij geweldloze communicatie neer op onderstaande stappen:

1. Spreek uit wat je feitelijk ziet wat je stoort zonder interpretatie. Spreek dus specifiek het gedrag uit dat je niet prettig vindt of angstig, boos over bent. (Ga géén verwijten of veroordelingen uitspreken maar geef de feitelijke situatie weer). (Feitelijke situatie)
2. Spreek uit welke gedachten deze feitelijke situatie bij jou oproept. (Gedachten)
3. Spreek uit welke emoties deze feitelijke situatie bij jou oproept. (Emoties)
4.  Spreek uit wat je eigenlijk wél zou willen in deze situatie. (Behoefte)
5. Doe een vrijblijvend verzoek wat jij graag zou willen aan degene met het andere gedrag. (Verzoek)

Weet dat het verzoek ook gedeeltelijk afgewezen kan worden. Jouw verzoek blijft een verzoek.

Test het zelfonderzoek
Op welk moment was jij in staat om de met woede en onbegrip ronddolende gedachten los te laten en je vuist te ontvouwen? Achterhaal voor jezelf waar, in de gebalde vuist- situatie, het punt lag dat er kennelijk niet aan je verwachting zou worden voldaan. Als je dit punt hebt gevonden zal je merken dat je jezelf afvraagt: Waarom is in mijn leven deze verwachting voor mij zo belangrijk geworden? Je zult merken dat je vuist al ontvouwt is als je de antwoorden zoekt op deze simpele vraag. Je hand zal niet zo snel meer een vuist maken als je de antwoorden hebt gevonden. Telkens als je constateert dat je met gebalde vuist staat, kijk je naar je vuist en vraag je jezelf af: “Wat gebeurde er? Waarom heb ik een vuist gemaakt?”.
Waar ben ik bang voor?
Lost mijn vuist mijn probleem daadwerkelijk op, of is dit een reactie op mijn angst, mijn frustratie of mijn woede?

Spreek je uit
Als je uitspreekt wat je voelt weet iedereen wat je bedoelt en maak je jouw overtuiging en standpunt bespreekbaar. Ontvouw de vuist. Praat erover en werk aan je relatie. Praten doe je liefdevol met de zachtheid van je mond. Praten betekent ook luisteren naar hoe anderen over de situatie denken. Ieder mens is verschillend en heeft verschillende gedachten. In het luisteren ervaart de ander dat je respect toont voor de andere gedachten. Hiermee laat je zien dat je van hem of haar houdt. Luisteren is eigenlijk praten zonder woorden.

Simpel
Kort samengevat. Start met zelfonderzoek als je een gebalde vuist hebt. Probeer bij iedere poging een stapje verder te komen in het zelfonderzoek. Herken het opkomen van de gebalde vuist. Ga geweldloos communiceren. Bespreek wat je feitelijk ziet en maak je gedachten, emoties, behoeften en verzoek bespreekbaar. Durf hardop te zeggen wat je gedachten, emoties en behoeften zijn in die ene feitelijke situatie. Weet dat luisteren naar anderen inzicht geeft in elkaars gevoelens en wensen. Ervaar dat communiceren ook anders kan zonder fysiek geweld. Voel, praat en luister vol liefde.